---

De zon sloeg op de gele populieren in de herfst, die het huis bereikte waar Myriam Amand de Mendieta me ontving. Zijn schoonfamilie kocht deze boerderij in 1951 om luzerne te planten en plantte slechts enkele appelbomen voor gezinsconsumptie. Pas in 1975 besloten ze om de eerste kersenbomen te verkopen. Toen woestijnvorming de prijs van alfalfa brak, kwam eerst de productie van fijn fruit.

Vandaag hebben ze 48 hectare bebouwd, waarvan er 12 alleen maar kersenbomen zijn. In de eerste plaats zijn ze gewijd aan duivenhartkersen, hazelnoten, appels, pruimen, peren en abrikozen.



De snoepjes leden ook hetzelfde lot. Myriam begon ze voor het eerst te maken, met de recepten van haar moeder, voor de consumptie van een steeds groter wordend gezin. Toen begon hij ze met groot succes op de markt te brengen.

De centrale hal van het huis toont de originele creaties: peren in azijn, zoete appels met hazelnoten en rozijnen, abrikozenjam, favorieten van Miryam.

Winnaar van de beste kersenjam van 2004 en de beste tuin van 2005, de El Paraiso-snoepjes worden geproefd aan de Los Notros-theetafels, de gerenommeerde herberg in El Calafate, onder andere.





Ik stak de brug over de Los Antiguos-rivier over en vervolgde mijn weg naar de grens. Op de omweg vóór het gendarmeriestation draaide ik naar rechts en volgde de borden die "El Paraíso" aangaven.





Het is de beste aanpak in de zomer en bezoek het platteland met de kleinkinderen van Miryam die als gids dienen, loop naar het referentiepunt van de grens en bereik het uitzichtpunt van de Jeinimeni-rivier. En voordat u weggaat, verzamel verschillende potten met jam, confituren en likeuren die arriveren tot het volgende bezoek aan de boerderij.

---